عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
ای بزرگ خاندان آبها
آشنای مهربان آبها
شکر خدا دعای سحرها گرفته است
دست مرا کرامت آقا گرفته است
ستاره بود و شفق بود و فصل ماتم بود
بساط گریه برای دلم فراهم بود
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
وعدهای دادهای و راهی دریا شدهای
خوش به حال لب اصغر كه تو سقّا شدهاى