او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
چشمه‌ها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر
باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
