رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
هر گاه که یاس خانه را می‌بویم
از شعر نشان مرقدت می‌جویم
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
