رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
این سخن کم نیست دنیا صبحگاهی بیش نیست
شهر پرآشوبِ امکان، کوچهراهی بیش نیست
نام تو عطر یاس به قلب بهار ریخت
از شانههای آینه گرد و غبار ریخت
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری