رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
آن‌جا که دلتنگی برای شهر بی‌معناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
با یک تبسم به قناری‌ها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بی‌کران دادی
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوان‌ها
ای آن‌که فرا رفته‌ای از شرح و بیان‌ها
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
