وقتی در خانۀ علی میلرزد
دنیا به بهانۀ علی میلرزد
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری