رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
داشت می‌رفت لب چشمه سواری با دست
دشت لبریز عطش بود، عطش... اما دست...
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
