عطش از خشکی لب‌های تو سیراب شده
آب از هُرم ترک‌های لبت آب شده
حال ما در غم عظمای تو دیدن دارد
در غمِ تشنگی‌ات اشک چکیدن دارد
گوش بسپار که از مرگ خبر می‌آید
خبر از مرگ چنین تازه و تر می‌آید
با هیچ‌کس در زندگی جز درد هم‌پا نیستم
بی‌درد تنها می‌‌شوم، با درد تنها نیستم
دقیقه‌های پر از التهاب دفتر بود
و شاعری که در اندوه خود شناور بود
به خون غلتید جانی تشنه تا جانان ما باشد
که داغش تا قیامت آتشی در جان ما باشد
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضت‌آموز است
حضرتِ عباسی آمد شعر، دستانش طلاست
چشم شیطان کور! حالم امشب از آن حال‌هاست!
وقتی عدو به روی تو شمشیر می‌کشد
از درد تو تمام تنم تیر می‌کشد
دنیاست چو قطره‌ای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
