ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
می‌آیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفت‌منزلی که سفرها در او گم است
گل بر من و جوانى من گریه مى‌کند
بلبل به هم‌زبانى من گریه مى‌کند
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضت‌آموز است
دنیاست چو قطره‌ای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟
