در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
این آفتاب مشرقی بیکسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
حسین، کشتهٔ دیروز و رهبر روز است
قیام اوست که پیوسته نهضتآموز است
دنیاست چو قطرهای و دریا، زهرا
کی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا؟