هنوز ماتم زن‌های خون‌جگر شده را
هنوز داغ پدرهای بی‌پسر شده را
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کرده‌اند اردیبهشتی می‌رسد از راه
بی‌تاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبه‌مو
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
