ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
هنوز ماتم زن‌های خون‌جگر شده را
هنوز داغ پدرهای بی‌پسر شده را
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کرده‌اند اردیبهشتی می‌رسد از راه
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبه‌مو
