هنوز ماتم زن‌های خون‌جگر شده را
هنوز داغ پدرهای بی‌پسر شده را
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کرده‌اند اردیبهشتی می‌رسد از راه
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبه‌مو
