بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
در شهر شلوغ، خلوتی پیدا کن
در خلوت خود قیامتی برپا کن
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
اجل چون سایه‌ای دور و برش بود
و شمشیر بلا روی سرش بود
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
روز عاشوراست
کربلا غوغاست
گه‌گاه تنفسی به اوقات بده
رنگی به همین آینهٔ مات بده
