آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
پیوستگان عشق تو از خود بریدهاند
الفت گرفته با تو و از خود رمیدهاند
یک پرده در سکوت شکستم، صدا شدم
رفتم دعای ندبه بخوانم، دعا شدم
