دنیا، ز ستاره، سبحه گر بردارد
حاشا که فضائل تو را بشمارد
کجا شبیه تو آخر کدام همسایه؟
عزیز کوچۀ بالا! سلام همسایه!
صبح صادق که می‌دمد دل من
سرخوش از بادۀ حضور شود
از بوستان فاطمه، عطر و شمیم داشت
با دوستان فاطمه، لطف عمیم داشت
صدای ذکر تو شب را فرشته‌باران کرد
حضور تو لب «شیراز» را غزل‌خوان کرد
کسی که راه به باغ تو چون نسیم گرفته‌ست
صراط را ز همین راه مستقیم گرفته‌ست
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
کیست تا کشتی جان را ببرد سوی نجات
دست ما را برساند به دعای عرفات
