دنیای کلام تو جهان برکات است
عمری‌ست جهان ریزه‌خور این کلمات است
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
در مطلع شعر تو نچرخانده زبان را
لطف تو گرفت از من بیچاره امان را
وقتی پدرت حضرت حیدر شده باشد
باید که تو را فاطمه مادر شده باشد
این کیست که آقای جوانان بهشت است؟
نامی‌ست که بر کنگرۀ عرش نوشته است
