کوچههامان پر از سیاهی بود
شهر را از عزا درآوردند
آشفته كن ای غم، دل طوفانی ما را
انكار كن ای كفر، مسلمانی ما را
همیشه در میان شادی و غم دوستت دارم
چه شعبانالمعظم، چه محرّم دوستت دارم
شام تو پر از نور سحرگاهی شد
خورشید خدا به سوی تو راهی شد
غسل در خون زده احرام تماشا بستند
قامت دل به نمازی خوش و زیبا بستند