باز جنگی نابرابر در برابر داشتند
دست امّا از سر چادر مگر برداشتند؟
پر شور و شکوه، بهمنی تازه رسید
در جان وطن بهار امید دمید
مرگ بر تازیانه‌ها
تازیانه‌های بی‌امان، به گرده‌های بی‌گناه بردگان
یکایک سر شکست آن روز اما عهد و پیمان نه
غم دین بود در اندیشۀ مردم، غم نان نه
همواره نبرد حق و باطل برپاست
هر روز برای مسلمین عاشوراست
