غلامرضا شکوهی | شعر هیأت

صد آسمان درود

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود
در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

آسمان صبر

غزل

بهانۀ هستی

به بوسه بر قدمت چشم من حسادت داشت
به حیرتم که چرا خاک این سعادت داشت؟

حضرت فاطمه علیهاالسلام

سرمه در چشم غزل

غزل

تسبیح گریه

توان واژه کجا و مدیح گفتن او؟
قلم، قناری گنگی‌ست در سرودن او

حضرت فاطمه علیهاالسلام

سرمه در چشم غزل

غزل

آه آتشین

به خون دیده، تر کن آستین را
به یاد آور حدیث راستین را

حضرت ام البنین علیهاالسلام

ام‌البنین علیهاالسلام در آینۀ شعر

ترکیب‌بند

آیۀ احسان

ذكر پابوس شما از لب باران می‌ریخت
ابر هم زير قدم‌های شما جان می‌ريخت

امام رضا علیه‌السلام

سرمه در چشم غزل

غزل

ابر عنایت

در گوشه‌ای ز صحن تو قلبم نشسته است
دل، طوقِ الفتی به ضریح تو بسته است

امام رضا علیه‌السلام

سرمه در چشم غزل

غزل

حضور تو پیداست!

اگرچه غايبى، امّا حضورِ تو پيداست
چه غيبتى‌ست؟ كه عطرِ عبور تو پيداست

امام عصر علیه‌السلام

سرمه در چشم غزل

مثنوی

قلب رسول خدا

اگرچه «تحتِ کسا» یک حدیث جای تو بود
همیشه قلب رسول خدا کسای تو بود

حضرت فاطمه علیهاالسلام

سرمه در چشم غزل

غزل

ای زخمی محبت عالم!

گهواره نیست کودکی‌ات را فلک؟ که هست
فرمان‌بر تو نیست سما تا سمک؟ که هست

حضرت فاطمه علیهاالسلام

سرمه در چشم غزل

غزل

ای پدر برخیز

شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز
ستاره می‌رود از هوش، یک نظر برخیز

حضرت سکینه علیهاالسلام

سرمه در چشم غزل

غزل

تنور خطبه‌ها

چون موج ز طوفان بلا برگشته
از کوچهٔ سرخ لاله‌ها برگشته

حضرت زینب علیهاالسلام

سرمه در چشم غزل

رباعی

پیام‌ عاشورا

برخیز و کفن بپوش سر تا پا را
تا گریه کنند آن قد و بالا را

حضرت علی اکبر علیه‌السلام

سرمه در چشم غزل

رباعی

جراحت دل

اگرچه زخم به فرقش سه روز منزل داشت
علی جراحت سر را همیشه در دل داشت

امام علی علیه‌السلام

سرمه در چشم غزل

غزل

ماه خدا

گل‌خنده‌ای که مهر به ماه خدا کند
از پای روز، حلقۀ شب را جدا کند

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

سرمه در چشم غزل

غزل

نزدیک‌تری از رگ گردن...

ای آن‌که فراتر از حضور نوری!
با این همه کی ز دیده‌ام مستوری؟!

مناجات

سرمه در چشم غزل

رباعی