دریا بدون ماه تلاطم نمی‌کند
تا نور توست، راه کسی گم نمی‌کند
این دشت پر از زمزمۀ سورۀ نور است
این ماه مدینه‌ست که در حال عبور است
حیا به گوشۀ آن چشم مست منزل داشت
وفا هزار فضیلت ز دوست در دل داشت
اَلسَّلام ای سایه‌ات خورشید ربّ العالمین
آسمانِ عزّ و تمکین، آفتاب داد و دین
اینجا فروغ عشق و صفا موج می‌زند
نور خدا به صحن و سرا، موج می‌زند
دور و بر خود می‌كشی مأنوس‌ها را
اِذن پریدن می‌دهی طاووس‌ها را
