شدهست آینۀ حیّ لایموت، صفاتش
کسی که خورده لب خضر هم به آب حیاتش
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
نرگس، روایتیست ز عطر بهار تو
مریم، گلیست حاکی از ایل و تبار تو
ای شب قدر! کسی قدر تو را فهمیدهست؟
تا به امروز کسی مرتبهات را دیدهست؟
از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را