بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
زخمی شکفته، حنجرهای شعلهور شدهست
داغ قدیمی من از آن تازهتر شدهست
دل غریب من از گردش زمانه گرفت
به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت