ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
کیست این حنجرۀ زخمیِ تنها مانده؟
آن که با چاه در این برهه هم آوا مانده
آمیخته چون روح در آب و گل ماست
همواره مقیم دل ناقابل ماست
