ای چشمهایت جاری از آیات فروردین
سرشارتر از شاخههای روشنِ «والتّین»
به میدان میبرم از شوق سربازی، سر خود را
تو هم آماده کن ای عشق! کمکم خنجر خود را
پرسید از قبیله که این سرزمین کجاست؟
این سرزمین غمزده در چشمم آشناست
زهیر باش دلم! تا به کربلا برسی
به کاروان شهیدان نینوا برسی
غمی به وسعت عالم نشسته بر جانش
تمام ناحیه خیس از دو چشم گریانش
پر کن دوباره کیل مرا، ایّها العزیز!
دست من و نگاه شما، ایّها العزیز!
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
دوباره عطر گل یاس در حرم پیچید
و قلبها شده روشن در آستانۀ عید