سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
بی تو چگونه میشود از آسمان نوشت؟
از انعکاس سادۀ رنگینکمان نوشت؟
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
آتشفشان زخم منم، داغ دیدهام
خاکسترم، بهار به آتش کشیدهام
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری