سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
ای تا به قیامت علم فتح تو قائم
سلطان دو عالم، علی موسی کاظم
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری