هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
برای لحظۀ موعود بیقرار نبودم
چنانکه باید و شاید در انتظار نبودم
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
حاجیان آمدند با تعظیم
شاکر از رحمت خدای رحیم
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم