دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
لالۀ سرخی و از خون خودت، تر شدهای
بیسبب نیست که اینگونه معطر شدهای
دلم کجاست تا دوباره نذر کربلا کنم
و این گلوی تشنه را شهید نیزهها کنم
تا در حریم امن ولا پا گذاشتهست
پا جای پای حضرت زهرا گذاشتهست