تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم