این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی
شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند
صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم