چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
الا ای چشمۀ نور خدا در خاکِ ظلمانی
زمین با نور اخلاق تو میگردد چراغانی
شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند
صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند