سلام روح بلندِ گذشته از کم دنیا!
تو ای مسافر بدرود گفته با غم دنیا
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند
صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند