الهی به مستان میخانهات
به عقلآفرینان دیوانهات
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
یارب به حق منزلت و جاه مصطفی
آن اشرف خلائق و خاتم به انبیا
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود