وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست
سرخوش آنکس که در این ره سروسامانش نیست
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
ای ولی عصر و امام زمان
ای سبب خلقت کون و مکان
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
