وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
الا ای چشمۀ نور خدا در خاکِ ظلمانی
زمین با نور اخلاق تو میگردد چراغانی
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
یگانهای و نداری شبیه و مانندی
که بیبدیلترین جلوۀ خداوندی
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد