نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهانبان و هم جهانبين اوست
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی
در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی