برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
تشنهٔ عشقیم، آری، تشنه هم سر میدهیم
آبرویی قدر خون خود، به خنجر میدهیم
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود
به میدان میبرم از شوق سربازی، سر خود را
تو هم آماده کن ای عشق! کمکم خنجر خود را
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر
