ای بهشتِ قُربِ احمد، فاطمه!
لیلةالقدر محمد، فاطمه!
غم با نگاه خیس تو معنا گرفته
یک موج از اشک تو را دریا گرفته
چه جمعهها که یک به یک غروب شد، نیامدی
چه بغضها که در گلو رسوب شد، نیامدی
شیطان به بیت حیّ تعالی چه میکند؟
آتش به گرد خانۀ مولا چه میکند؟
نور «اِقرَأ»، تابد از آیینهام
كیست در غار حرای سینهام؟!