تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
آزادگی ز منّت احسان رمیدن است
قطع امید، دست طلب را بریدن است
پیری رسید و مستی طبع جوان گذشت
ضعف تن از تحمّل رطل گران گذشت