ای وجود تو اصل هر موجود
هستی و بودهای و خواهی بود
سپیدهدم که هنگام نماز است
درِ رحمت به روی خلق باز است
ای ز فرط ظهور ناپیدا
ای خدا! ای خدای بیهمتا!
هر کسی را به سر هوایی هست
رو به سویی و دل به جایی هست
نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهانبان و هم جهانبين اوست
خّرم آن دل که از آن دل به خدا راهی هست
فرّخ آن سینه که در وی دل آگاهی هست
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی
بسم الله الرّحمن الرّحیم
مطلع انوار کتاب کریم