گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
مانده پلک آسمان در گیر و دار واشدن
شب بلندی میکند از وحشت رسوا شدن
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
به نام خداوند بالا و پست
كه از هستیاَش هست شد، هر چه هست...
یگانهای و نداری شبیه و مانندی
که بیبدیلترین جلوۀ خداوندی