در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی
رمضان است رفیقان! همه بیدار شویم
همه بیدار در این فرصتِ سرشار شویم
شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند
صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند
میشود بر شانۀ لطفت پریشان گریه کرد
پابرهنه سویت آمد مثل باران گریه کرد
هرکس هر آنچه دیده اگر هرکجا، تویی
یعنی که ابتدا تویی و انتها تویی
مگر یتیم نبودی خدا پناهت داد
خدا که در حرم امن خویش راهت داد