ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
ای در تو عیانها ونهانها همه هیچ
پندار یقینها و گمانها همه هیچ
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
هیچکس اینجا نمیفهمد زبان گریه را
بغض میگیرد ز چشمانم توان گریه را
مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت
ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی
ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز
بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بتپرستی بازآ