همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
زینب اگر نبود حدیث وفا نبود
با رمز و راز عشق کسی آشنا نبود
حق روز ازل کل نِعَم را به علی داد
بین حکما حُکمِ حَکَم را به علی داد
فتنه اینبار هم از شام به راه افتادهست
کفر در هیئت اسلام به راه افتادهست
در مأذنه گلبانگ اذان پیدا شد
آثار بهار بیخزان پیدا شد
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
ای در تو عیانها ونهانها همه هیچ
پندار یقینها و گمانها همه هیچ
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر
مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت
ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی
ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز
بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بتپرستی بازآ