ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
فرق دارد جلوهاش در ظاهر و معنا حرم
گاه شادی، گاه غم دارد برای ما حرم
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
ای در تو عیانها ونهانها همه هیچ
پندار یقینها و گمانها همه هیچ
چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین
با زبانِ اشکهای بیصدا گفتم حسین
مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت
ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی
ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز
بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بتپرستی بازآ