ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهانبان و هم جهانبين اوست
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی