دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز
ما خیل بندگانیم، ما را تو می‌شناسی
هر چند بی‌زبانیم، ما را تو می‌شناسی
چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بی‌خبر ماندم
ز آه سینۀ سوزان ترانه می‌سازم
چو نی ز مایۀ جان این فسانه می‌سازم
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس
