همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
آنچه در سوگ تو اى پاکتر از پاک گذشت
نتوان گفت که هر لحظه چه غمناک گذشت
دریای عطش، لبان پر گوهر تو
گلزخم هزار خنجر و حنجر تو
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
تا لوح فلق، نقش به نام تو گرفت
خورشید، فروغ از پیام تو گرفت
ای دل به مهر داده به حق! دل، سرای تو
وی جان به عدل کرده فدا! جان، فدای تو
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر