همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
از «من» که در آینهست بیزارم کن
شبنم بنشان به چهرهام، تارم کن
با دشمن خویش روبهرو بود آن روز
با گرمی خون غرق وضو بود آن روز
آه است به روی لب عالم، آه است
هنگام وداع سخت مهر و ماه است
برگشتنت حتمیست! آری! رأس ساعت
هرچند یک شب مانده باشد تا قیامت
ای در منای عشق خدا جانفدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین
مرا سوزاند آخر، سوز آهی
که برمیخواست از هُرم گناهی
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
قد قامت تو کلام عاشورا بود
آمیخته با قیام عاشورا بود
هرگز نگذاشت تا ابد شب باشد
او ماند که در کنار زینب باشد
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر